wtorek, 30 czerwca 2015

Czerwcowe zdrowie na zimę... i nie tylko...

Koniec czerwca... Zaczęło się lato. Zatem to ostatni dzwonek, żeby zrobić coś pysznego i pożytecznego z kwiatów bzu czarnego. A jeśli nie zdążysz w tym roku? Nic się nie stanie! Możesz zaplanować sobie przygotowanie pyszności na przyszły rok. Mając gotowe przepisy, łatwiej o planowanie... Zatem dziś słów kilka o kwiatach bzu czarnego.

Moje tajemne miejsce, gdzie zbieram kwiaty bzu czarnego...
Piękne, a do tego pyszne i zdrowe...

Co dobrego jest w kwiatach bzu czarnego?
Czarny bez jest skarbnicą witamin i minerałów: beta-karoten, witaminy A, B1, B2, B3, B6 oraz wapń, potas, magnes, fosfor, a także pierwiastków śladowych, jak cynk, mangan, miedź i żelazo. W kwiatach bzu czarnego można znaleźć m.in. flawonoidy, olejki eteryczne, glikozydy flawonowe czy cholinę, która obniża ciśnienie krwi i zapobiega odkładaniu się tłuszczu w organizmie (no dobra, nie oszukujmy się, nie w takich ilościach, by nadawać się na środek odchudzający...). Z właściwości leczniczych kwiatów bzu czarnego trzeba wymienić:
  • działanie wykrztuśne i rozrzedzające wydzielinę,
  • działanie antywirusowe, 
  • działanie napotne, 
  • wzmacnianie błony śluzowej układu oddechowego, 
  • pobudzanie odporności organizmu,
  • działanie moczopędnie,
  • działanie przeciwbólowe, przede wszystkim w odniesieniu do bólu głowy, 
  • wychwytywanie wolnych rodników (dzięki czemu można stwierdzić, że działają odmładzająco i chronią przed nowotworami),
  • przyspieszanie przemiany materii...
To oczywiście tylko niektóre z dobrodziejstw, jakie dają nam kwiaty bzu czarnego, dlatego warto zaopatrzyć się w nie, nie tylko na zimę. A poza tym, smak i zapach jest niepowtarzalny...


Jak zbierać kwiaty bzu czarnego?
Należy pamiętać o kilku ważnych rzeczach:
  1. Po pierwsze, kwiaty należy zbierać w miejscach o najmniejszym wpływie cywilizacji, czyli w takich, gdzie nie słychać pędzących samochodów. Im dalej od dróg, tym lepiej.
  2. Po drugie, zbiera się tylko te baldachy, które są w pełni rozkwitnięte, czyli pełne białych kwiatków i żółtego pyłku, który jest najbardziej drogocenny pod względem zdrowotnym i smakowym. 
  3. Po trzecie, wszystkie kwiaty, nie tylko bzu, trzeba zbierać w suchy, słoneczny dzień, najlepiej przed południem (choć ja w tym roku zbierałam je po południu... cóż... brak czasu...), czyli wtedy, kiedy są w pełnym rozkwicie. Chyba nie muszę nikomu przypominać, że w pochmurne dni i wieczorem każdy kwiat zamyka swoje płatki. 
  4. Po czwarte, nie zbierajcie zbyt dużo baldachów z jednego krzewu, bo to po prostu osłabia roślinę, poza tym im większa różnorodność, tym lepiej. 
  5. Po piąte, kwiaty bzu najlepiej zbierać do kosza, żeby się nie pogniotły przy transporcie do domu. 
  6. I po szóste, trzeba się z nimi obchodzić bardzo delikatnie, nie potrząsać, żeby nie tracić żółtego złota, które tkwi na pręcikach kwiatowych.


Do czego użyć kwiaty bzu czarnego?
Możliwości wykorzystania jest naprawdę wiele: syropy, nalewki, dżemy, w cieście itp. Ja dziś skupię się na płynnych dobrodziejstwach uzyskanych z kwiatów bzu czarnego i przedstawię Wam moje przepisy na syrop, nalewkę i fizz. Tak dla wyjaśnienia, fizz to lekko gazowany napój o bardzo małej zawartości alkoholu (coś jak podpiwek lub kwas chlebowy, ale oczywiście zupełnie inny w smaku).
Niezależnie od tego, co chcemy zrobić, używamy samych kwiatków, obcinając je tak, by zielone części były jak najkrótsze. To w nich kryje się cała gorycz i niestety może popsuć nawet najlepszą potrawę. Ja do tego celu używam nożyczek...


Jak to zrobić?

Syrop z kwiatów bzu czarnego

30-40 baldachów bzu czarnego
1,5 litra wody
1 cytryna
1 kg cukru (Można nieco mniej lub użyć odpowiadającą mu ilość na przykład ksylitolu, jeśli nie używacie cukru. Ja zawsze dodaję cukier.)

Wodę zagotowujemy i dodajemy cukier i cytrynę. Do naczynia, w którym będziemy robić syrop, obcinamy kwiaty bzu i zalewamy je przygotowanym, wrzącym syropem. Mieszamy i zostawiamy pod przykryciem na 3-4 dni, pamiętając o codziennym zamieszaniu przygotowanego wywaru. Po tym czasie, syrop przecedzamy przez gęstą gazę (ja do tego celu używam czystej pieluchy tetrowej) i nalewamy do wyparzonych butelek. Jeśli syrop jest przeznaczony do bezpośredniego spożycia, przechowujemy go w lodówce. Jeżeli chcemy mieć w piwnicy/spiżarni lekarstwo na jesienno-zimowe przeziębienia, musimy zawekować go, gotując zakręcone butelki przez 20 min. Syrop jest pysznym dodatkiem do orzeźwiającej letniej lemoniady, zaś zimą doskonale rozgrzewa dodany do gorącej herbaty. Można go też stosować do lodów, naleśników i innych deserów. Smakuje obłędnie!


Nalewka z kwiatów bzu czarnego

50 baldachów bzu czarnego
1 litr wody
1 litr spirytusu
3-4 cytryny
1 kg cukru

Wodę zagotowujemy i rozpuszczamy w niej cukier. Zostawiamy do ostygnięcia. W przezroczystym naczyniu umieszczamy warstwami (lub po prostu mieszamy) kwiaty bzu i sparzone, pokrojone w plastry cytryny. Zalewamy ostudzonym syropem i zostawiamy na tydzień w słonecznym miejscu. Po tygodniu, powstały syrop, przecedzamy przez gęstą gazę lub pieluszkę tetrową, dodajemy spirytus, całość przelewamy do butelki i dokładnie zakręcamy. Nalewkę odstawiamy na miesiąc, pamiętając o tym, by co kilka dni porządnie wstrząsnąć butelką. Po tym czasie, naleweczkę filtrujemy przez bibułę (wygodne są do tego celu filtry do kawy), rozlewamy do butelek i... najlepiej zostawiamy w chłodnym na kolejny miesiąc. Jak to z nalewkami bywa, im dłużej sobie postoją, tym są bardziej aromatyczne.


Fizz z kwiatów czarnego bzu

12 baldachów bzu czarnego
5,5 litra wody
3,5 szklanki cukru
1 cytryna (sok oraz cienko starta, żółta część skórki)
2 łyżki octu winnego lub cydru

Wodę zagotowujemy i rozpuszczamy w niej cukier. Gdy syrop ostygnie, dodajemy do niego kwiaty bzu,  ocet (u mnie cydr w nieco większej ilości niż w przepisie, bo lałam "na oko") oraz sok i skórkę z cytryny i zostawiamy przykryte gazą na 24 godziny. Po tym czasie, całość przecedzamy przez gazę (lub pieluchę), zlewamy do szklanych butelek i zakręcamy. Po 14 dniach napój jest gotowy. Najlepiej smakuje schłodzony, z kostkami lodu.

środa, 24 czerwca 2015

Bo do psot trzeba dwojga!

No nie mogłam się oprzeć... Wiem, to żadna rewelacja, ani tym bardziej edukacja, ale... No czyż można się oprzeć rozkosznie nieznośnej Maszy? Tak! Tym razem Masza i Niedźwiedź. Wielka kolekcja bajek o przygodach Maszy i Niedźwiedzia. I nie, nie będzie to recenzja, bo tej pary chyba przedstawiać nie trzeba. Myślę, że każdy maluch już zna potulnego, spokojnego niedźwiedzia o imieniu Misza, który kiedyś występował w cyrku, a teraz mieszka samotnie w zaciszu lasu i niesforną, rozrabiającą, a przy tym rozbrajająco uroczą dziewczynkę, Maszę. A jeśli ktoś nie zna, to... radzę szybko nadrabiać zaległości i obejrzeć rosyjską serię bajek i poczytać książeczkę, choć pierwszy raz muszę stwierdzić, że wersja telewizyjna jest o niebo lepsza niż książka. Już czuję na głowie tą lawinę oburzenia: jak to? bajki?? w telewizji?? dla takiego małego dziecka??? A tak! Z całą stanowczością polecam i ja i Dziubdziub - obie śmiejemy się do rozpuku oglądając wyczyny Maszy i jej przyjaciela. Ta para jest jak ogień i woda. I co ciekawe, idealnie do siebie pasują, a ich przyjaźń można postawić za wzór (no to znalazłam maleńki aspekt edukacyjny...). Masza, jak przystało na kilkuletniego brzdąca, uczy się świata na swój, dziecięcy i bardzo ciekawski sposób, a Niedźwiedź, niemal jak rodzic, z anielską cierpliwością, znosi jej wyczyny, tłumaczy, strofuje i włącza się w niczym niepohamowaną zabawę. No nie da się ich nie kochać!


W książeczce można znaleźć pięć opowieści o przygodach dwójki głównych bohaterów. Każda z nich to karuzela niezwykłych, czasem nawet szalonych i troszeczkę niebezpiecznych, ale jakże zabawnych pomysłów Maszy, w które uparcie wciąga spokojnego Miszę. Energia Maszy potrafi "wykończyć" wszystkich - poczynając od Niedźwiedzia a na dwóch złych i wiecznie głodnych wilkach skończywszy. Nadążanie za nią to nie lada wyczyn. A to gotowanie kaszy dla pułku wojska, a to zabawa w szkołę z przebudową domu w ogromny statek, a to samotne szwendanie się po lesie z telefonem komórkowym w ręku, a to spalenie choinki świątecznej, a to... Tych "a to" można by mnożyć... Tylko po co? Wierzcie mi, że lepiej sięgnąć po książkę i oczywiście włączyć telewizję... Ci, którzy lubili w dzieciństwie serię Wilk i zając, na pewno, tak jak ja, pokochają Maszę i Niedźwiedzia. Typowo rosyjski humor, który każdy słowianin bez problemu zrozumie i ubawi się po pachy.


A żeby było więcej zabawy, wydawnictwo Egmont, wydało również serię Księga zabaw, w której można znaleźć łamigłówki, naklejki i kolorowanki, z Maszą i jej przyjacielem w roli głównej. Dzięki temu, oprócz oglądania i czytania, mały człowiek może rozwijać spostrzegawczość, logiczne myślenie i małą motorykę (czyli precyzyjne ruchy rączkami).


Dobra rozpisałam się, naćwierkałam, nachwaliłam, ale...obie z Isią uwielbiamy psoty Maszy. Na nią nie można się gniewać, nawet za najbardziej wymyślne pomysły (to znaczy na Maszę, ale i na Isię oczywiście).

A Wy znacie, lubicie Maszę i Niedźwiedzia?


Post w ramach projektu:

poniedziałek, 15 czerwca 2015

23 miesiące...

Kilka dni temu, a dokładniej 11 czerwca, Isia skończyła 23 miesiące... Za miesiąc będzie impreza! Oj, będzie się działo!

To chyba najcudowniejszy okres życia malucha. Przynajmniej dla mnie! Pal sześć tzw. "bunt dwulatka". Moim zdaniem coś takiego nie istnieje, choć rzeczywiście Dziubdziub zaczyna sprawdzać swoje możliwości i głośno prezentować swoje zdanie w każdej niemal kwestii. Musze jednak przyznać, że nie jest to jakoś mocno uciążliwe (no dobra, czasami bywa...), a przy odpowiednim podejściu można wszystko. A może mi się po prostu trafił Anioł (na pewno tak jest, choć nie wiem czym sobie na to zasłużyłam...).

Co nowego u nas? Odkąd zrobiło się ciepło, Dziubdziub całe dnie spędza na podwórku, szalejąc na trawie, kopiąc w piachu, wyrywając moje roślinki (ech mała ogrodniczka...), jedząc poziomki prosto z krzaczka (tym zielonym też nie przepuści), chlapiąc się w baseniku. Zazwyczaj po takich harcach, pada wykończona, ale za to jaka szczęśliwa! Uśmiech nie schodzi z jej małej twarzyczki. Uwielbiam ten uśmiech! Gdy Dziubdziubowy Tata próbuje ją zamęczyć albo goni ją udając potwora, mała krzyczy na całe gardło "Mama, jatuj!" (czyt. mama ratuj) i wpada w moje objęcia, wtulając się bardzo mocno i zanosząc się śmiechem. Czasami podchodzi do mnie i zupełnie bez powodu przytula się i daje buziaki. Miód na matczyne serce...

Wciąż trwa naklejkowy szał... Naklejki są w zeszytach, na stoliku, na prysznicu, na oknach, na rękach, nogach, a nawet na głowie... Dosłownie wszędzie. Niezmiennie kwitnie też czytelnictwo i układanie wszelkich klocków czy puzzli. Dziubdziub ma w sobie jakiś techniczny gen, bo ze wszystkich prezentów na Dzień Dziecka, najbardziej ucieszyła się z drewnianej kolejki.


Isieńko, jesteś Aniołkiem, który sfrunął z nieba, żeby nadać sens życiu mojemu i Taty. Oboje kochamy Cię nad życie...





Słownik polsko-Dziubdziubowy:
na duj - na dwór
totem - pilotem
joda - woda
baja - na barana
jatuj - ratuj
osiedziesiot - osiemdziesiąt (tyle rybek Isia łowi w pobliskim jeziorze)

wtorek, 9 czerwca 2015

Mazurskie Spotkania Blogerów vol. 4

Całkiem niedawno, bo 23 maja, zapakowaliśmy się z rodzinką i Olą z Rodzinka z innego świata do samochodu i ruszyliśmy do Węgorzewa na pierwsze urodziny Mazurskich Spotkań Blogerów. Organizatorki spotkania od samego początku "ostrzegały" nas solennie, że będzie ono mocno nieoficjalne i bardzo na luzie... Hmmm... Miałyśmy się bać?? Wręcz przeciwnie! Szykowała się świetna zabawa w doskonałym towarzystwie i... tak też było... A jak było? Już Wam opowiadam:



Przed południem do malowniczo położonego, Gościńca u Kalicha w Węgorzewie zjechała się cała ferajna blogujących dziewczyn. Na dzień dobry zostałyśmy uraczone kawą i przekąskami, a świetnym dodatkiem do kawy okazała się prezentacja produktów Mary Kay przez Roksanę z Dzwoneczkowego Raju Mamy. Nie była to taka zwykła prezentacja! To było prawdziwe SPA. Nasze dłonie i usta były wdzięczne za natłuszczanie, peelingowanie i nawilżanie... Dobrze bawiłyśmy się wmasowując w siebie doskonałej jakości produkty firmy, którą miałam okazję już poznać i muszę przyznać, którą mogę z czystym sumieniem polecić.




Po smakowitym obiedzie, kolejnym punktem "napiętego" programu był wykład Klaudyny z Tulanek, na temat relacji firma-bloger. Klaudyna "rozebrała" na czynniki pierwsze maile, jakie otrzymuje od blogerów z propozycjami współpracy i... dała nam do myślenia... Co pisać, a czego nie pisać w takowych mailach - to były bardzo cenne wskazówki. Zapewne kiedyś z nich skorzystam...




W międzyczasie było mnóstwo luźnych rozmów, śmiechu i dyskusji nie tylko na tematy blogowe. Dzieci, które wybrały się na spotkanie z mamami, też miały mnóstwo zajęć. Moc atrakcji zapewnili animatorzy z Animosfery.








Na koniec, jak na urodziny przystało (pierwsze!) był tort i... wbrew zapewnieniom organizatorek, do rąk wszystkich uczestniczek trafiły naręcza prezentów. Wiele z nich już mam w użyciu i jestem z nich bardzo zadowolona.






Uczestniczki Czwartego Mazurskiego Spotkania Blogerów:
4 us only,
Perypetie matki prowincjonalnej,
Bambosza,
Anibarpiomar,
Kiedy mama nie śpi,
Mamusiowo,
Mamulenkowo,
Dzwoneczkowy Raj Mamy,
Rodzinka z innego świata,
Rękodzieło - moja pasja w wolnym czasie,
Latosiowy-dom,
PoNaszamu.blogspot.com,
Jej cały świat,
NataliaJarocka.pl,
Tymoszko.pl,
Z motylem na dłoni.
The moments of life




Serdeczne podziękowania dla sponsorów, którzy uraczyli nas takim ogromem prezentów:
AWM za poradniki i kolorowanki/naklejanki
Ziołolek za zestawy kosmetyczne
Sublimacja 24 za kubki i smycze
Soraya za zestawy kosmetyczne
Sielski Box za torby
FM Group za pyszne kawy
Plus dla skóry za zestawy kosmetyczne
Tron
Equilibra za kosmetyki
Sotin
Oilan Baby za kosmetyki

Patronat Miasto Węgorzewo








Mam nadzieję, że to jednak nie będzie ostatnie takie spotkanie (wbrew zapewnieniom organizatorek...)
Dziękuję Dziewczyny za miłe wspólne chwile.